วันศุกร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2553

My diary

นึกอยู่ตั้งนานว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี

แล้วก็ได้แรงบันดาลใจจากคุณโชคชัย  บุลกูล เจ้าของฟาร์มโชคชัยที่ดูจากรายการของคุณกฤษณะทางช่อง 3  คุณโชคชัย เขียนไดอารี่ทุกวันไม่ขาดแม้แต่วันเดียว ในรายการโชว์ไดอารี่ของคุณโชคชัยเยอะมาก ๆ ท่านเล่าว่ามีคนมาขอซื้อลิขสิทธิ์แล้วแต่ท่านไม่ขาย ดูไปก็นึกได้ว่าเราก็เป็นนักเขียนไดอารี่เหมือนกัน  เท่าที่จำได้เขียนมาตั้งแต่เรียนมัธยมแต่เราเป็นนักเขียนไดอารีประเภทเขียน ๆ หยุด ๆ เอาแน่นอนไม่ได้
ไดอารี่ของฉัน


และแล้ว...ก็ไปหยิบไดอารี่เล่มล่าสุดมาชื่นชม  ครั้งสุดท้ายที่เขียนไว้ล่าสุดวันที่ 21 มิถุนายน 2552 โอโหตั้งปีกว่าแล้วที่เราทอดทิ้ง My diary ให้หงอยเหงา 1 ปีกว่ามีเรื่องราวผ่านมามากมายให้จดจำ น่าเสียดายที่ความมุ่งมั่นและวินัยในตัวเองมันอ่อนล้าไปหน่อย ต่อไปขอสัญญาไว้ ณ ที่นี้ว่าฉันจะพยายามเขียนไดอารีวันละเล็กละน้อย เขียนทุกวันไม่เว้นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ไม่เว้นวันหยุดราชการ ไม่เว้นวันหยุดนักขัตฤกษ์ใด ๆ วันละ 3-4 บรรทัดก็ยังดี สัญญา สัญญา สัญญา


ฝีมือการเขียนไดอารี่แบบตามใจฉัน
เห็นแล้วนึกถึงตอนพานักเรียนไปทัศนศึกษาสวนสัตว์กรุงเทพ(เขาดิน)
วันวานของลูกหยองสุดที่รัก
ถ่ายรูปนี้เมื่อฤดูหนาวปี2552  เดี่ยวฤดูหนาวปี2553 จะถ่ายให้งามกว่านี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น